Badania lekarskie – układ dopełniacza

W diagnostycznych badaniach wstępnych najważniejszy jest pomiar aktywności hemolitycznej dopełniacza, mierzony stopniem lizy krwinek czerwonych barana (CH50 – metoda Mayera lub immunoenzymatyczna).

Test odzwierciedla klasyczną drogę aktywacji dopełniacza, wymagającą uruchomienia wszystkich składników, więc brak któregokolwiek ze składników dopełniacza powoduje upośledzenie CH50.

Dalszą, szczegółową ocenę układu dopełniacza prowadzi się przez określenie stężenia poszczególnych jego składników w surowicy krwi.

Najczęściej stosuje się metody nefelometrii kinetycznej (C3, C4), immunodyfuzji radialnej (C2,C4), testy immunoenzymatyczne (C5a, C5b-C9). Obecność niedoboru danego składnika sugeruje jego małe stężenia.

Składniki dopełniacza C3 i C4 są najbardziej czułe do monitorowania przebiegu choroby, szczególnie w chorobach infekcyjnych, chorobie kompleksów immunologicznych, kłębuszkowym zapaleniu nerek, toczniu trzewnym, przewlekłych zapaleniach, nowotworach.

Oznaczanie składowej C1q układu dopełniacza w osoczu, która jest odpowiedzialna za aktywację klasycznej drogi układu dopełniacza i umożliwia zabijanie komórek patogenów przez przeciwciała klasy IgG (bez IgG4) lub IgM jest ważne przy monitorowaniu przewlekłego procesu zapalnego, ale także w chorobach autoimmunizacyjnych na tle kompleksów antygen – przeciwciało (np. toczeń).

Badanie oceniające ilościowo stężenie inhibitora C1-INH układu dopełniacza w osoczu, w przypadku jego obniżonego stężenia jest kluczowe dla diagnostyki obrzęku naczynioruchowego Quinckego (niedobór inhibitora C1 esterazy), toczącego się procesu zapalnego, chorób autoimmunizacyjnych na tle kompleksów antygen – przeciwciało (np. toczeń).

Przeprowadzamy tego typu badania lekarskie w naszym laboratorium w Łodzi. W razie jakichkolwiek pytań dotyczących procesu analiz, konsultacji i cennika, zapraszamy do kontaktu z medycznym laboratorium analitycznym APC.