Co nam daje oznaczanie białek C i S?

Białko C to prawidłowo występujące we krwi białko hamujące proces krzepnięcia krwi. Wytwarzane jest w wątrobie z udziałem witaminy K. Białko S w organizmie ludzkim odpowiedzialne jest przede wszystkim za hamowanie procesu krzepnięcia krwi poprzez współdziałanie z białkiem C, czyli ma działanie przeciwzakrzepowe. Dlaczego wykonuje się oznaczenia białek C i S?

Na co wpływają białka S i C

Stężenie białka S świadczy o zdolności komórek do jego produkcji oraz aktywności. Badanie stężenia białka S informuje o prawidłowej budowie i pełnej funkcjonalności jako inhibitora krzepnięcia krwi, z uwzględnieniem podziału na frakcję wolną i związaną. Stężenie biała C natomiast świadczy o zdolności wątroby do jego produkcji oraz aktywności. Aktywność informuje o prawidłowej budowie i pełnej funkcjonalności jako czynnik spowalniający krzepnięcie krwi.

Kiedy warto oznaczać białka

Wskazaniem do oznaczania białka S oraz C są przede wszystkim incydenty dotyczące zatorowości płuc, zakrzepicy żył głębokich, podejrzenia trombofilii, ciężkie zaburzenia krzepnięcia u noworodka. Białko S i C oznacza się również u osób podsiadających krewnych ze stwierdzonym znacznym niedoborem białka S lub C. Aby wyniki oznaczeń były prawidłowe, badanie stężenia i aktywności białka S i C, wymaga tymczasowego odstawienia leczenia środkami doustnymi antykoagulantami. Czyli eliminujemy leki spowalniające krzepliwość krwi. Czas od ostatniego epizodu zakrzepowo-zatorowego do badania powinien wynosić kilka dni. Nie ma przeciwwskazań do badania stężenia i aktywności białka S we krwi. Wystarczy pobranie niewielkiej ilości krwi żylnej. Głównymi przyczynami zmniejszenia syntezy białek S i C w organizmie są wrodzone niedobory białek i zaburzenia produkcji białek w wątrobie.