Profilaktyka po poronieniu. Jak przygotować się na kolejną ciążę?

Poronienie jest bolesną stratą, z którą trudno się pogodzić. Warto jednak walczyć o potomstwo, odpowiednio przygotowując się na kolejną ciążę. Jaką profilaktykę należy przedsięwziąć po poronieniu? Jakie badania wykonać, aby upewnić się, że kolejna ciąża nie będzie zagrożona?

Diagnostyka poronień

Do samoistnego poronienia dochodzi zwykle w I trymestrze ciąży, czyli takiej, która trwa krócej niż 22. tygodnie. Statystycznie jest to najczęstsze i najgorsze powikłanie, które dotyka aż 10-15% rozpoznanych ciąż. Przeprowadzając diagnostykę poronień należy zwrócić uwagę na ich możliwość wystąpienia ze względu na podłoże biologiczne, medyczne oraz środowiskowe. Jeżeli samoistne przerwanie ciąży nastąpi trzykrotnie, mówi się o poronieniach nawykowych. Bez względu jednak na to, czy jest to pierwsze, czy trzecie poronienie, należy skonsultować się z lekarzem i podjąć diagnostykę laboratoryjną, by prawidłowo przygotować się na kolejną ciążę.

Jak się przygotować na kolejną ciążę?

Przede wszystkim należy poznać przyczynę wcześniejszego poronienia. Wpływ na nie mogą mieć różne czynniki. Poronienia nawykowe mogą być powodowane zaburzeniami hormonalnymi, np. spowodowane złym działaniem tarczycy, zespołem policystycznych jajników czy cukrzycą. Ich przyczyną mogą być także wady genetyczne u zarodka bądź rodziców, a także nieprawidłowa budowa anatomiczna macicy, infekcje wirusowe czy czynniki immunologiczne.

Aby dokładnie określić przyczynę i rozpocząć leczenie należy przeprowadzić badania w laboratorium medycznym. Lekarz po przeprowadzeniu wywiadu oraz badania może skierować kobietę na takie badania, jak:
• test na obecność toksoplazmowy, 
• oznaczenie przeciwciał przeciwplemnikowych (ASA), 
• oznaczenie przeciwciał przeciwjądrowych (ANA),
• oznaczenie przeciwciał antykardiolipidowych (ACA),
• ocena przeciwciał anty-fosfolipidowych (APL),
• ocenia przeciwciał przeciw antygenom łożyska (APA).

Konieczne jest także wykonanie badań genetycznych w kierunku tromobofilii, czyli uwarunkowanej genetycznie skłonności do powstawania zakrzepów. W tym celu należy wykonać pakiet badań, sprawdzających obecność: mutacji czynnika V Leiden, mutacji protrombiny, homocysteiny MTHFR, PAI-1, genotypu KIR u kobiety oraz HLA-C u mężczyzy. Ważne jest także sprawdzenie stężenia białka C, S, antytrombiny 3, czynnika 8 i LA. Badaniu należy poddać także fenotyp limfocytów T (ich subpopulacje) oraz aktywność komórek NK.

Należy pamiętać, że badaniom powinny poddać się obie strony. U mężczyzn ocenia się jakość i skład nasienia oraz obecność przeciwciał przeciwplemnikowych zarówno w jego surowicy, jak i w plazmie nasiennej.

Przeprowadzenie tych badań pomoże ujawnić przyczynę wcześniejszego poronienia i pozwoli na wdrożenie odpowiedniego leczenia. Dołączając do tego zdrowy tryb odżywiania się, odpoczynek i likwidację stresu zyskujemy pewność, że organizm kobiety będzie dobrze przygotowany na kolejną ciążę.